Een raket in de nacht
Markus kan zich zijn eerste vakantie naar zee nog goed herinneren. Hij was pas vijf jaar oud en stapte met zijn ouders, broer en twee zussen op de trein naar Leiden en daarna met de bus naar Katwijk. Het gezin logeerde toen nog in een huisje op de Sluisweg. ‘Ik weet nog dat ik ‘s nachts met mijn broer in de slaapkamer lag’, vertelt Markus, ‘we zagen voor het eerst de toren van de Nieuwe Kerk en dachten dat het een raket was!’. Het centrum was ook helemaal anders. De Noordzeepassage was er nog niet, er was een bioscoop en er was een pannenkoekenrestaurant, weet hij nog. Daar aten we dan een ijsje met een molentje erop.
Inmiddels is het 50 vakanties later. De ingrijpende veranderingen die het dorp de afgelopen jaren heeft ondergaan vindt de familie Füßer een aanwinst. ‘De kustversterking is het mooiste wat Katwijk kon doen, dat vind ik het echt een verbetering’, zegt Markus, ‘en er is geen hoogbouw, dat is voor ons belangrijk’. Ook de inwoners zijn in de loop der jaren veranderd. De Katwijkers zijn opener geworden, vinden de Füßers. Dat Markus en Bärbel het Nederlands inmiddels goed verstaan en zelfs redelijk goed spreken helpt daar natuurlijk bij, hoewel het Katwijkse dialect nog te lastig is. Dat de mensen meer open zijn komt volgens Bärbel ook doordat de wrok van de oorlog is verdwenen. Tegenwoordig voelen we ons veel meer Europeanen.
