Eindhovenaren Paul en Ineke Tiel Groenestege kwamen 25 jaar geleden voor het eerst naar Katwijk op vakantie. De afgelopen 3 jaar passen ze op het huis van een bevriend stel en verzorgen ze de konijnen Bunny en Lola. De zorg voor de konijnen laat Paul over aan zijn vrouw. ’Ik heb helemaal niets met konijnen, ik vind het zelfs irritante beesten’, zegt hij geamuseerd, ‘Maar we doen het graag, het is hier goed vertoeven.’
Vaste prik zijn de wandelingen naar Noordwijk en Wassenaar. ‘Op de heenweg lopen we door de duinen en terug gaan we over het strand. ‘Halverwege maken we de klim over de duinkam, dan zie je in één keer de zee en dat is gewoon geweldig.’ Tijdens het wandelen speurt Ineke naar schelpen en de rozers zijn natuurlijk favoriet. ‘Soms valt de oogst een beetje tegen’, vertelt Paul, ‘een dame op strand vertelde ons dat het die dag geen rozersdag was, maar daar heb ik allemaal geen verstand van hoor.’ Ook Paul speurt het strand af, maar de schelpen laat hij liggen. Zijn interesse gaat uit naar de aangespoelde stukjes hout. Die sprokkelt hij bij elkaar en laat ze drogen in de zon. Waar hij het voor gaat gebruiken weet hij nog niet. ‘Ik wil misschien een keer een schemerlamp van hout maken, daar kan ik de stukjes dan voor gebruiken’.
Dan zie je in één keer de zee en dat is gewoon geweldig
Katwijk is niet zo gek veel veranderd, vinden ze. Vol lof zijn ze over het kustwerk en de wandelpaden vinden ze een verrijking. ‘In Noordwijk is de sfeer helemaal weg maar hier is het nog steeds gezellig’. Ook de strandtenten vinden ze een vooruitgang. Het is wel wat hipper geworden en misschien jaag je daar wat mensen mee weg, maar de sfeer is toch wel hetzelfde gebleven.’ Vervelen doen ze zich nooit. ‘We maken dagtripjes naar steden in de buurt of pakken een dagje strand.’ Als het regent blijven ze thuis en lezen we een boek. ‘We vermaken ons wel’
De dienst duurde wel twee uur, een hele lange zit!
De badgasten zijn van huis uit katholiek maar zijn uit nieuwsgierigheid toch een keer naar een dienst in de witte kerk gegaan. ‘We waren toen de enigen zonder hoedje dus hebben we maar even gevraagd of we naar binnen mochten.’ ‘De dienst duurde wel twee uur, een hele lange zit!’ Het borreltje na de dienst was iets waar Paul even aan moest wennen. ‘Ik heb hier wel borrels leren drinken, en dan vooral de combinatie van een biertje en een borreltje, dat is echt Katwijks hè?’
