Het is een slag apart en ze zijn dun gezaaid, Katwijkers die er voor hebben gekozen om eigen baas te zijn en zich te specialiseren in een ambacht om zo hun kostje bij elkaar te verdienen. Met hun vaardige handen en hun specifieke kennis leveren ze vakwerk en geven ze automatisering en massaproductie het nakijken. Voor hen geen troosteloze kantoortuinen, kille fabriekshallen of eindeloze magazijnen. Geen chefs of managers die over hun schouders meekijken en agile en scrum prediken. Een eigen stek en een eerlijke boterham is voldoende voor de éénpitters en ambachtslieden. Vandaag met meubelmaker Eduard Meijer van meubelmakerij Vlinder.

Eduard Meijer is Voorschotenaar, meubelmaker en heeft zijn werkplaats aan de Overrijn in Katwijk aan de Rijn in een pand links van de Roskambrug. De ruimte is groot, oogt wat chaotisch voor wie er zelf niet werkt, het ruikt er heerlijk houterig en de werkplaats is afgeladen met alle denkbare houtsoorten in allerlei maten. Je vindt er een zaagtafel, een draaitafel en een rijkdom aan gereedschappen waarmee Eduard de stronken, planken, balken en takken zijn wil oplegt. Het is een grote werkplaats voor een éénpitter, maar dat Eduard daar in zijn eentje moet werken vind hij niet zo’n probleem. ‘Ik kan prima in mijn eentje werken, dat vind ik prettig en ik vind het niet te stil.’

Klaar met op kantoor zitten

Eduard heeft een economische opleiding gedaan en had een goede baan in de IT en marketing bij wat hij noemt ‘een grote IT-fabriek’. Daarna werkte hij nog even in de automatisering in Leiden maar toen het werk daar ophield dacht hij: ‘volgens mij ben ik ook wel klaar met op kantoor zitten’. Hij ging een opleiding volgen bij het ROC en na allerlei leerplekken te hebben gehad in onder andere de scheepsbetimmering, de keukenbouw en medische meubels startte hij zijn eigen meubelmakersbedrijf.

Meubelmakerij Vlinder zou het het bedrijfje gaan heten. ‘Toen ik voor de meubelmakerij een naam zocht dacht ik: ik ga het niet Meijer noemen, dat vind ik zo suf…’, lacht hij. ‘Ik heb de naam Vlinder gekozen omdat mijn vrouw en ik in plaats van een trouwring allebei een tatoeage van een vlinder hebben gekozen. Het staat ook voor de natuurlijke schoonheid die je terugziet in het hout.’

In de werkplaats is het dan ook zoeken met een loep naar hout dat geverfd is. ‘Mij spreekt aan om hout niet te kleuren maar om het naturel te houden.’ Toch maakt dat zijn meubels niet saai. Door gebruik te maken van verschillende houtsoorten speelt hij met kleur en structuur en de meubels hebben niet zelden een robuuste en natuurlijke look. Behalve meubels maakt hij van alles aan houten voorwerpen zoals sieradenkastjes, kapstokken, lampen en deuren.

‘Dat is het leuke’, legt hij uit, ‘een goede meubelmaker hoeft niet per se commercieel zo goed te zijn. Een echte vakman kan van alles maken. Soms is het ook maar net welke architecten je kent die je vragen of je dit of dat kunt maken.’

Hollandsgewaterd iepen met ingelegd walnotenhout

Zijn kennis van hout is encyclopedisch te noemen. Eduard praat in de eerste plaats over de eigenschappen van de verschillende houtsoorten en dan pas over het soort meubel. De vaktermen vliegen je om de oren. Het is alsof een chef-kok zijn gerechten toelicht in een duur restaurant. ‘Hollandsgewaterd iepen met ingelegd walnotenhout’, legt hij uit terwijl hij een tafelblad toont waar hij mee bezig is. ‘Iepen zit wel relatief vol met grilligheid en kwasten.’ Even later heeft hij het over ginkgo biloba hout van een Japanse heilige boom. ‘Zacht hout, net als linden, daar kun je lekker met de hand in hakken’, licht hij toe, ‘en tulpenboomhout is een lichte houtsoort met een rustige vlam, en niet zo zwaar qua gewicht.’

Zo vormt materiaalkennis een belangrijke basis van zijn vakmanschap. Wie benieuwd is naar de creaties van meubelmakerij Vlinder is welkom aan de Overrijn 20, of kan even gluren op www.vlindermeubel.nl