De schrik sloeg hem om het hart toen Chris Minnee vorige week een alarmerend telefoontje kreeg vanaf Skuytevaert. De catamaran waarmee hij volgende week de Ronde om Texel zal varen was met trailer en al meegetrokken door de kleine vloedgolf waardoor de Katwijkse kust was getroffen. “Ik dacht dat ik dood bleef”, vertelt de ervaren zeiler, “dat verzin je toch niet zo vlak voor de wedstrijd?” De schade viel gelukkig mee en de catamaran kon snel gerepareerd worden.
Ik dacht dat ik dood bleef
Op tafel liggen een kaart van Texel, een bouwtekening van een luxe catamaran en een loep. In de achtertuin ligt een lange smalle mast in het gras. Chris Minnee heeft een passie voor catamarans en niet alleen in de hobbysfeer. Sinds 2000 is hij eigenaar van Jan de Boer Catamarans en heeft hij van zijn hobby zijn werk kunnen maken. Rode draad door zijn zeilcarrière is de Ronde van Texel, ’s werelds grootste catamaranrace. Minnee was er vanaf het prilste begin bij en staat nu aan de vooravond van zijn veertigste editie.
Eerste rondje
Minnee kan zich zijn eerste rondje nog goed herinneren. Met een stuk of twintig Katwijkers werd besloten om mee te doen aan het rondje Texel. “We kwamen aan bij Westerslag en daar lagen 78 boten op het strand, zoveel catamarans hadden we nog nooit bij elkaar gezien”. De eerste ronde Texel was ook meteen de meest indrukwekkende, vertelt hij. “We wisten totaal niet wat er ging gebeuren en begonnen volkomen onvoorbereid aan het rondje. Het was hartstikke koud en regenachtig. De voorspellingen waren windkracht 4 á 5. Nadat we de vuurtoren gerond hadden ontstond er ineens een heel bijzonder natuurverschijnsel. Door de temperatuur en het dauwpunt zaten we ineens volop in de mist. Je had 10 meter zicht en verder niks. Ik hoorde de boten eromheen wel maar ik zag ze niet en navigeren was onmogelijk”.
Je had 10 meter zicht en verder niks
Minnee raakt op dreef en vertelt honderduit over zijn belevenissen tijdens de afgelopen 39 edities. Met verhalen over het ronden van de IJzeren Kaap, vastlopen op de Razende Bol en het gevaar van bunkers vlak onder de zeespiegel klinkt het als een spannend jongensboek. Hier spreekt een catamaranzeiler met een dijk aan ervaring.
De zee lezen
Na het eerste onbezonnen jaar is Minnee zich meer gaan verdiepen in de omstandigheden rondom de zeilwedstrijd. “Het zeezeilen voor de kust van Katwijk is niet vergelijkbaar met een rondje Texel. Dat heeft alles te maken met stromingen waardoor men vaak volkomen in de war raakt.” In het begin kocht hij nog waterkaarten om de ondieptes te leren kennen, maar nu is dat niet meer nodig. “Je moet de zee leren lezen”, vertelt hij. “Zien hoe de stromingen gaan dat kan je niet uitleggen. Ik zie het aan de boeien, de golven en de boten die er al varen”.
Met al deze ervaringen op zak zal Minnee dit weekend zijn veertigste Ronde van Texel varen. “Het is leuk om er elk jaar weer bij te zijn, je ziet alle mensen weer. Het heeft een zekere magie, het blijft trekken.” De vraag of hij volgend jaar weer mee gaat doen ligt voor de hand. “Ik had eigenlijk gezegd ik stop er mee, maar als mijn zoon zegt: pap, we gaan toch weer? Ja, natuurlijk gaan we dan weer”.
