Al wat jong en nieuw is heeft vaak de wind mee. De politieke partij Durf, opgericht in 2017, denderde in maart met 3 zetels de gemeenteraad in en en werd vanuit het niets een factor om rekening mee te houden. De partij leek de wind in de rug te hebben en heeft gedurende de afgelopen maanden met frisse energie haar eerste wapenfeiten afgeleverd. Nu, op de drempel van 2019 is de buzz er wel zo’n beetje vanaf en is helder geworden dat Durf geen opwelling was van jonge cowboys om hun studiefinanciering aan te vullen maar een actieve partij die op het oog moeiteloos participeert in de politieke arena. Met het eerste volledige politieke jaar in het vooruitzicht roept de vraag zich op welke uitdagingen fractieleider Sonny Spek ziet voor zichzelf en voor de partij.
Dit artikel verscheen eerder in de Katwijksche Post
Een spraakverwarring zorgt er voor dat ik een dag te vroeg aanbel bij het ouderlijk huis van de 21-jarige student. De bed and breakfast van zijn ouders bevindt zich vlak achter de Boulevard en ik word vriendelijk ontvangen door de heer des huizes. Sonny is op dat moment bij de voetbal om de eer van Quick Boys 20 te redden, een vriendenelftal dat die dag ergens onderaan de ranglijst bungelt met nul punten. Ik spreek af om morgen terug te komen maar neem de gelegenheid te baat een gesprekje aan te knopen met de pater familias. Lokale politiek interesseert hem niet zo, vertelt hij, maar aangezien dochter Amber burgerraadslid is voor de PvdA en zoon Sonny fractieleider van Durf ontkomt hij niet aan het wel en wee van de gemeenteraad. Hij schetst het beeld van een zoon die altijd met politiek bezig is, obsessief bijna. Zelfs een sinterklaasgedicht dat Sonny als gimmick schreef om voor te dragen in de gemeenteraad wordt hardop geoefend in de hal en voorgelegd aan de ouders.
Meteen aan de slag gegaan
Een dag later rond dezelfde tijd bel ik opnieuw aan en nu is het de jonge fractieleider zelf die open doet. De wedstrijd van gisteren, een kraker tussen het laatste en het voorlaatste team uit de competitie, werd met 3-1 gewonnen en zodoende staat Quick Boys 20 op de drempel van de winterstop met drie punten niet langer eenzaam onderaan op de ranglijst. We nemen plaats in de lunchroom en vraag hem hoe de afgelopen maanden zijn bevallen. Wordt hij wel eens zwetend wakker en komt er niet overweldigend veel op je af? De 21-jarige student lijkt nuchter en zelfverzekerd en heeft zelfs moeite om te bedenken welke lessen van het afgelopen jaar hij mee wil nemen naar 2019.
‘Het klinkt misschien een beetje raar maar ik voel me eigenlijk wel thuis in de gemeenteraad’, vertelt hij, terwijl we ons te goed doen aan zijn chocoladeletter voor Sinterklaas. ’Ik weet redelijk goed hoe het allemaal werkt en ik denk dat we de afgelopen tijd hebben laten zien dat we op korte termijn dingen gedaan kunnen krijgen. Een raadslid heeft mij ooit een keer gezegd: het eerste jaar moet luisteren, het tweede jaar moet je fluisteren en het derde jaar moet je pas gaan praten. Dat vond ik onzin. We zijn na 22 maart meteen aan de slag gegaan, daar zijn we voor gekozen’.
Politieke en persoonlijke uitdagingen
Hij heeft er zijn handen vol aan. Naast het raadswerk (‘als je het goed wil doen kost het je zo’n 25 uur per week’) en de voetbal volgt hij ook nog twee studies; politicologie en Midden-Oosten studies. Dat betekent heel veel lezen en zo af en toe tijd voor ontspanning, maar minder dan zijn leeftijdsgenoten. Zijn voornemen voor 2019 is om hier waakzaam op te zijn. ‘Een goed sociaal leven houden vind ik belangrijk. Met zo’n drukke agenda heb ik soms wel het gevoel dat mijn sociale leven een beetje onder druk komt te staan. Het is leuk als ik later terug kan kijken op mijn studentenleven en er leuke kennissen aan overhoud maar daar moet ik wel een beetje op inleveren. Dat vind ik niet erg maar het is wel belangrijk om een goede balans te vinden.’
Ook op politiek vlak liggen er uitdagingen. Hoewel de partij zijn draai begint te vinden moet er het komende jaar gebouwd worden aan de organisatie. Hij steekt zijn ambities niet onder stoelen of banken. ‘We willen als partij over drie jaar minimaal verdubbelen’. Tegelijkertijd erkent hij: ‘Een partij van de grond krijgen is natuurlijk een lang proces, dat hebben we wel een beetje onderschat. Ik zit nu nog officieel in het bestuur van de partij maar dat is natuurlijk geen wenselijke situatie.’ Voor Sonny is 2019 pas geslaagd als Durf een ledenpartij is met een apart bestuur dat los beweegt van de fractie. Verder moeten er leden worden geworven, de steunfractie moet flink worden uitgebreid. ‘Het helpt als je bij ingewikkelde dossiers mensen om je heen hebt die over specifieke onderwerpen advies kunnen geven. Dat kunnen inwoners zijn of professionals met een eigen expertise’.
We moeten ons slim positioneren
Eén van die dossiers is de energietransitie, dat is de overstap van fossiele brandstoffen naar duurzame energiebronnen. Het is een veelomvattend onderwerp dat ook van invloed is op Katwijk en staat wat Sonny betreft met dikke rode letters op de agenda van volgend jaar. ‘We moeten ons daar als Katwijk slim in positioneren’, legt hij uit. ‘In Katwijk hebben we weinig ruimte om bijvoorbeeld windmolens en grootschalige zonneparken aan te leggen, maar de regio verwacht natuurlijk wel dat we het één en ander gaan doen. Tegelijkertijd is er het project om de wijk Hoornes gasvrij te maken. Dat is een project waar we uniek in zijn en het kan onze positie in de regio versterken, maar we moet er voor waken dat de Hoornes niet als onderhandelingsmateriaal gebruikt gaat worden om andere ingrepen niet te hoeven doen. Dat lijkt op het oog goed voor Katwijk, maar de belasting en de kosten voor de inwoners om gasvrij te worden moeten wel draagbaar blijven.’ Over dat laatste heeft hij zo zijn twijfels.
Het gesprek maakt duidelijk dat Sonny niet van plan is om achterover te leunen en dat zijn ambities nog niet zijn gestild. Er komen nog veel meer onderwerpen aan bod, van migratie tot de maatschappelijke agenda en van Syrië tot de val van het Habsburgse rijk. Ik moet hem er regelmatig aan herinneren dat inhoudelijke politieke verhandelingen niet echt lekker weglezen in de eerste krant van het nieuwe jaar, maar het is illustratief voor de honger naar kennis van de voorman van Durf. Wanneer zijn moeder na meer dan een uur vraagt of ik misschien een boek kom schrijven is het tijd om te gaan. Naar de doelstellingen van Quick Boys 20 heb ik verder maar niet gevraagd.
