In de personeelskamer dringt het gedempte geluid door van joelende kinderen op het schoolplein. Aan de vergadertafel zitten meester Van Vliet en juf Reitsma. Onderwijzer in hart en nieren en jubilarissen op de Oranjeschool. Vandaag is het driedubbel feest op school. De juf en de meester vieren respectievelijk hun 25- en 40-jarig jubileum en de ‘nieuwe’ Oranjeschool bestaat 25 jaar. Reden voor een feestje.
In een tijd dat jobhoppen eerder regel is dan uitzondering is het bijzonder dat de juf en de meester al zo lang trouw zijn aan hun werkgever. Juf Reitsma beaamt dat: ‘Ik ben best iemand die van nieuwe dingen houdt en vind het leuk om iets anders uit te proberen. Het is dus best bijzonder dat ik 25 jaar op dezelfde school ben gebleven.’ Hoe dat komt weet ze maar al te goed. ‘De kinderen zijn iedere dag anders. Als je hoort wat kinderen uit groep 1 en 2 al weten en de opmerkingen die ze maken, dat is fantastisch. Ik blijf het een geweldig vak vinden’.
Duizend kinderen in veertig jaar
Ook meester Van Vliet heeft het na 40 jaar nog altijd naar zijn zin. Een simpel rekensommetje leert dat hij in zijn loopbaan wel 1000 kinderen heeft zien passeren. ‘Je hebt elk jaar andere kinderen. Ik maak zoveel verschillende reacties van kinderen en zoveel leuke dingen mee, het is gewoon ontzettend mooi om met kinderen om te gaan. De schoolkampen zijn ook geweldig. Met de fiets naar Noordwijkerhout. We hadden zoveel lol, daar denk ik met groot genoegen aan terug. Voor kinderen moet het ook een onvergetelijke ervaring zijn. Kamp vergeten ze nooit meer.’
Kennis, kunde en geloof
Naast het overdragen van kennis en kunde vinden beide leerkrachten het belangrijk om de kinderen iets van het geloof mee te geven. Van Vliet: ‘Als christen heb je de taak om een ander deelgenoot te maken van hetgene wat jij weet. Als je de Here Jezus in je leven hebt dan is er niks mooier om dat door te geven. Tegenwoordig is dat bijna ‘not done’ maar is zoveel ellende. Dat kinderen weten van: bij het geloof kan ik altijd terecht’
Juf Reitsma is het daar mee eens. ‘Als je af en toe naar de wereld kijkt dan zou je er hopeloos van worden. Je kunt kinderen niet garanderen dat hun leven voorspoedig zal verlopen, maar wel dat God altijd bij je wil zijn. Ik hoop dat de kinderen op de basisschool God en de Here Jezus hebben leren kennen. Dat ze goed met elkaar omgaan, goed voor elkaar zorgen en oog hebben voor kinderen die buiten de boot vallen.’
Veranderingen in het onderwijs
Natuurlijk is er in de loop der jaren veel veranderd in het onderwijs. Van Vliet blikt terug op zijn beginperiode als onderwijzer. ‘Het onderwijs was 40 jaar geleden heel relaxed. Je bereidde je lessen voor en je gaf aan de hele klas les. Iedereen kreeg dezelfde leerstof en de wat zwakkere leerlingen gaf je wat extra aandacht. Tegenwoordig is het veel intensiever. Je zet eerst twee of drie groepen aan het werk en ga je met een andere groep aan de slag. Als je ouder wordt dan wordt dat steeds moeizamer.’
De bevlogenheid van beide leerkrachten valt op. Terwijl Reitsma over haar vak vertelt balt ze haar vuisten om haar woorden kracht bij te zetten. Van Vliet laat zich tussen de regels door ontvallen: ‘Wij hebben het belangrijkste vak’. Vandaag worden deze kanjers in het zonnetje gezet door de leerlingen van de Oranjeschool.
