Ik vind het mooi om mij in te zetten voor anderen
Hayarpi Tamrazyan zet zich in om kinderen uit minimagezinnen en het AZC bijles te geven en zoekt vrijwilligers om eenzame ouderen te bezoeken. Dat doet ze onder de naam Katwijk voor Katwijk. Ze hoopt dat vrijwilligers zich zullen aanmelden om meer ouderen en kinderen te kunnen helpen.
‘Ik vind het mooi om mij in te zetten voor anderen’, vertelt Hayarpi aan een tafel in de Zwanenburg. Op deze plek deed ze inspiratie op om ouderen te helpen en kwam ze op het idee om eenzame ouderen te bezoeken. ‘Ik ben lid van de Christenunie en tijdens een bijeenkomst voor ouderen zaten al die ouderen hier allemaal lekker koffie te drinken en gezellig te kletsen. Toen dacht ik: eigenlijk hebben ouderen niet zoveel nodig om ‘gelukkig’ te zijn. Een beetje koffie en gezelligheid en dat is het. Toen ik later las dat eenzaamheid onder ouderen een probleem is in Katwijk en dat er zelfs ouderen zijn die minder dan één keer per maand bezoek krijgen raakte me dat. Ik weet dat de Zwanenburg en het Welzijnskwartier koffieochtenden organiseren, maar als je zelf het huis niet uit kunt dan kun je moeilijk hierheen komen’.
Hayarpi hoopt vrijwilligers te vinden die het leuk vinden om één of twee keer per week een eenzame oudere te bezoeken voor een kopje koffie, een gesprek en misschien wel een spelletje. ‘Als ik het in mijn eentje zou doen dan zou ik maar één of twee keer per week bij een oudere langs kunnen gaan maar dan los ik het probleem eigenlijk niet op, dan help ik maar één of twee mensen. Als ik het in bredere zin zou kunnen aanpakken dan zou dat heel mooi zijn. Ik hoop dus dat er mensen zijn die zich hiervoor aan willen melden’.
Huiswerkbegeleiding en bijles
Hayarpi geeft ook huiswerkbegeleiding en bijles aan kinderen uit zowel het basis- als het voortgezet onderwijs. ‘Het onderwijs legt alle bouwstenen voor je toekomst en daarom wil ik dat alle kinderen gelijk behandeld worden.’ Ik heb eerder bij AZC’s en bij stichting De Vrolijkheid bijles en huiswerkbegeleiding gegeven maar dat richtte zich alleen op kinderen uit AZC’s. Ik wil het breder trekken en ook Nederlandse kinderen in Katwijk, met name uit minimagezinnen, bijles en huiswerkbegeleiding geven. Als de ouders van die kinderen geen geld hebben voor bijles dan vind ik dat oneerlijk. Wie weet zijn er vrijwilligers die dat ook vinden en willen helpen, dat zou super zijn.’ Vrijwilligers hoeven niet per se hooggeschoold zijn, benadrukt ze. ‘Mensen die zich willen aanmelden kunnen mij mailen.’
Als ouders geen geld hebben voor bijles dan vind ik dat oneerlijk
Zelf heeft ze moeten vechten voor haar recht op onderwijs. Ze werkte zich vanuit het VMBO-kader op naar het VWO en studeert inmiddels econometrie. Toen ze op twaalfjarige leeftijd naar Nederland kwam heeft ze Nederlands moeten leren, een taal die totaal niet te vergelijken is met haar oorspronkelijk spreektaal, het Armeens. Het ging haar goed af. ‘Ik vond het leuk om een nieuwe taal te leren en had er geen moeite mee, maar ik weet dat er kinderen zijn die er wel moeite mee hebben. Ze schamen zich er voor als ze niet precies weten hoe ze woorden moeten uitspreken.
Ook merk ik dat kinderen in hun land van herkomst een ander soort wiskunde hebben gehad en daardoor soms moeite hebben om het in Nederland op te pakken. Als je dan net moeite hebt met één of twee vakken en daardoor niet overgaat dat vind ik heel erg jammer. Mijn inspiratie om mensen te helpen haal ik uit een opwekkingslied: Toon mijn liefde aan de ander, dien de ander zo heb Ik ook jou liefgehad